این حدیث دلالت دارد بر اینکه: 1- حضرت على(ع) همانند رسول خدا(ص) ولایت دارد. 2- هر دو یک حقیقت در دو کالبدند، لذا اعتراض بر یکی اعتراض بر دیگری است. 3- بقاى دین و حفظ شریعت ایشان به وجود حضرت على(ع) وابسته است. 4- از آنجا که بقاى نسل پیامبر(ص) توسط حضرت على(ع) بوده، لذا بقاى حضرت رسول خدا(ص) نیز به وجود حضرت على(ع) است.