از نخستين اقدامات امام على(ع) پس از بيعت مردم، بركناری كارگزاران عثمان، خصوصا معاویه بود؛ برخی بركنارى او را به مصلحت نمی دانستند، امّا امام(ع) ابقاى او را حتى براى يك لحظه روا ندانست؛ چون اولا: مى دانست كه معاويه هرگز با وی بيعت نمى كند، گرچه او را بر حكومت شام ابقا نمايد. ثانیا: ابقاى او حكومت مركزى را متزلزل مى كرد چون حاكم كردن معاويه بر شام از جمله عوامل شورش بر عثمان بود. ثالثا: ابقاى او با مبانى امام(ع) ناسازگار بود؛ زیرا على(ع) به مخالفت با شريعت به خاطر سياست معتقد نبود.