ولید بن عثمان بن عفّان، پسرى به نام عبد الله داشت که مادرش، دختر زبیر بن عوّام بود. او که اظهار خداشناسى مى کرد، على(ع) را نفرین مى نمود و مى گفت: على، دو جدّ من عثمان و زبیر را کشت. او در شب عرفه در حالیکه هشام بن عبد الملک بالاى منبر بود برخاست و گفت: اى امیر مؤمنان! امروز، روزى است که خلفا لعن ابو تراب را در آن، مستحب مى شمردند .هشام گفت: اى عبد الله! ما براى دشنام گفتن و لعن کردن کسى به این جا نیامده ایم.