نسیان گاهى به معناى ترک نمودن چیزى است، هرچند آن را فراموش نکرده باشد. ضمن اینکه در مورد حضرت موسی(ع)، فراموشکار در حقیقت، دوست همراه ایشان بود، نه موسى(ع). و در مورد سخن موسى(ع) به خضر(ع) نیز یا منظور از نسیان، ترک است، یا منظور کاری شبیه فراموشی بود و یا واقعا فراموش کرد، اما این فراموشی در امور عادی بوده و اشکالی بر عصمت او وارد نمی شود.