برای درمان «غفلت»، علاوه بر انديشيدن به عواقب و پيامدهاى آن، بايستي به سراغ ريشه ها رفت؛ زيرا تا ريشه هاى يك بيمارى قطع نشود، درمان آن امكان ندارد. هم چنين پند و عبرت از وقایع تاریخی و تحولات روزگار، استمرار و دوام ذکر، نماز با حضور قلب و تفکر و اندیشه از ديگر راه هاي درمان غفلت هستند.
بنابر آیات 111 تا 115 سوره مائده، «حواریون» به مسیح(ع) گفتند: «آیا پروردگار تو مى تواند غذائى از آسمان براى ما بفرستد؟». مسیح(ع) که از شک و تردید یارانش نگران شده بود به آنها هشدار که: «از خدا بترسید اگر ایمان دارید». اما آنها گفتند: «مى خواهیم از این مائده بخوریم و قلب ما اطمینان پیدا کند و بدانیم آنچه به ما گفته اى راست بوده و بتوانیم بر آن گواهى دهیم». آری آنها هدفشان از این تقاضا دشمنی و لجاجت با پیامبرشان نبود، بلکه به دنبال زدودن باقیمانده تردیدها و وسوسه هاى اعماق قلبشان بودند.
قال الرضا عليه السلام :
«ان المحرم هو الشهر الذي کان اهل الجاهلية فيما مضي يحرمون فيه الظلم و القتال لحرمة فما عرفت هذه الامة حرمة شهرها و لا حرمة نبيها لقد قتلوا في هذا الشهر ذريته و سبوا نساءه»
امالى صدوق، ص 112