اهل دنيا 3 مطلب

تقسيم «اهل دنیا» از زبان امام علي(ع)

امام علي(علیه السلام) در نامه 31 نهج البلاغه، «اهل دنیا» را به چند گروه تقسیم نموده است؟

ایشان می فرمایند: «دنياپرستان همچون سگ هايى هستند كه پيوسته پارس مى كنند، و يا درندگانى كه در پى دريدن يكديگرند، و یا حیواناتی که در بیابان شهوات رها شده اند، عقل خود را گم كرده و در طرق مجهول و نامعلوم گام گذارده اند آنها همچون حيواناتى هستند كه در وادى پر از آفتى رها شده و در سرزمين ناهموارى به راه افتاده اند». به هر حال تقسيم امام(ع) براى اصناف دنياپرستان عبارتند از: 1- غوغاگران و صاحبان رسانه هاى گمراه كننده. 2- درندگانى كه براى كسب منابع دنيا با هم در نبردند. 3- بردگانى كه براى رسيدن به مال و مقام، به هر ذلتى تن در مى دهند. 4- هوسرانان و عيّاشان.

حقيقت «پل صراط»

حقيقت «پل صراط» چيست؟

امام صادق(ع) درباره «صراط» فرمود: «صراط طريق به سوى شناخت خداوند است. دو صراط است، صراطى در دنيا و صراطى در آخرت، امّا صراط در دنيا امام واجب الاطاعه ای است که هر كس او را بشناسد و به هدايتِ او اقتداء كند از صراط - كه پلى است بر روي جهنم - مى گذرد و هر كس او را در دنيا نشناسد در جهنم سقوط مى كند». در روايات اسلامى این راه، باریک و گذر از آن مشکل معرفی شده است، چرا که صراط مستقيم و راه حقیقت که همان ولایت اهل بیت(ع) است راهی دقیق و ظریف است که در کنار آن خطوط انحرافی زیادی وجود دارد.

گفتگوى خدا با پیامبر(ص)، در شب معراج

در شب معراج چه گفتگوهایى بین خداى متعال و پیامبر(صلى الله علیه وآله) انجام پذیرفت؟

غیر از اسراری که پیامبر(ص) در آن شب، از آن آگاه شد ، این گفتگو از بحث محبت شروع مى شود و با بحث توکل و رضا و اعمالی که مقرب انسان به خدا هستند و اهمیت رسیدگی به محرومین و توجه به آخرت و دوری از دنیا و اهل آن ادامه می یابد و بعد اوصاف بهشتیان و جهنمیان مطرح می شود و ... .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الصّادق عليه السّلام :

ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَکى وَ اَبکْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.

هيچ کس نيست که درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى کند و او را مى آمرزد.

رجال شيخ طوسى ، ص 289