برداشت برخی از عوام در مورد «قضا و قدر» اين است كه سرنوشت هر كس از اول، بدون اطّلاع و حضورش، از طرف خداوند تعيين شده و ناچار است به آن برسد، چه بخواهد و چه نخواهد؛ و تلاش هاي او براى تغيير سرنوشتش بیهوده است. این نوع تفسیر از قضا و قدر از طرف اسلام بشدّت محكوم شده است؛ چراكه باعث مي شود تمام مفاهيم مسلّم اسلامى از قبيل تكليف، جهاد، كوشش، استقامت، پاداش و كيفر، بهشت و دوزخ، سؤال و حساب و... زير سؤال برود.

«روزه» بر سه قسم است. «روزه عوام»؛ كه تنها از شهوت شكم و فرج و مفطرات ديگر پرهيز مي شود. «روزه خواص»؛ كه همه جوارح انسان از گناه فاصله مي گيرد. روزه «اخص الخواص»؛ كه علاوه بر اعضاي بدن، قلب هم روزه است.

زبیر فرزند عوام و مادرش صفیه عمه پیامبر(ص) بود. او پانزده ساله بود که اسلام آورد و چهارمین یا پنجمین مسلمان بود. وی جزو مهاجران حبشه بود. در جنگهاى اسلامى به خوبى درخشید و سخنانى از پیامبر(ص) درباره او نقل شده است. او جزء شوراى شش نفره عمر بود که به على(ع) رأى داد. متأسفانه بر اثر جاه طلبى و شاید وسوسه هاى طلحه در پایان کار از مسیر حق منحرف شد و با همستی طلحه، آتش جنگى را برافروخت که هزاران نفر در آن سوختند. او پیش از آغازجنگ، با نصایح على(ع) متوجه اشتباه خود شد و از جنگ کناره گرفت.