اولا: سوگندهای قرآن برای اشاره به عظمت و اهمیت اموری است که به آنها سوگند یاد شده. ثانیا: سوگند برای بیان تاکید است و ثالثا: سخنی که با قاطعیت سوگند همراه باشد تاثیر روانی بیشتری در قلب شنونده ایجاد می کند.
در ادبیات عرب مکرّر دیده مى شود که لفظِ جمع در مورد مفرد به کار برده شده، این تعبیر در قرآن، یا به خاطر این است که اهمیت و موقعیت آن فرد و نقش مؤثرى که در این کار داشته روشن شود؛ و یا به خاطر آن است که حکم صادره، در شکل کلّى آن عرضه شود، اگر چه مصداق آن منحصر به یک فرد بوده باشد. در بسیارى از آیات قرآن ضمیر جمع به خداوند، به عنوان تعظیم گفته شده است.
قال علي (عليه السلام):
جَعَلَهُ سُبْحَانَهُ لِلاِْسْلامِ عَلَماً وَ لِلْعَائِذِينَ حَرَماً
خداوند حجّ و کعبه را نشان و پرچمى براى اسلام قرار داد و براى پناه آورندگان، آنجا را خانه امن ساخت
وسائل الشيعة: 11/15