در آیه 29 سوره نور، مى خوانیم: «گناهى بر شما نیست که وارد خانه هاى غیر مسکونى بشوید که در آنجا متاعى متعلق به شما وجود دارد». از میان تفاسیری که ذکر شده، آن چه با ظاهر آیه بیشتر مطابقت دارد این است که: منظور ساختمان هائى است که شخص خاصى در آن ساکن نیست، بلکه جنبه عمومى و همگانى دارد. مانند: کاروانسراها، مهمانخانه ها، حمام ها و... این مضمون در حدیثى از امام صادق(ع) صریحاً آمده است.
«هدایت تشریعى» به معنى ارائه طریق؛ بدون قید و شرط و جنبه عمومى و همگانى دارد، چنانکه در آیه 3 سوره دهر آمده: «إِنّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ إِمّا شاکِراً وَ إِمّا کَفُوراً»، اما «هدایت تکوینى» به معنى گرفتن دست بندگان و حفظ و حمایت از آنها تا رساندن به ساحل نجات، هرگز بى قید و شرط نیست. اضلال نقطه مقابل هدایت است و مخصوص گروهى است که اوصاف آنان در قرآن بیان گشته است.
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله :
من احب الحسن و الحسين احببته و من احببته احبه الله و ادخله جنات النعيم و من ابعضهما او بغى عليهما ابغضته و من ابغضته ابغضه الله و ادخله جهنم و له عذاب مقيم.
کنز العمال 12/121