امام علی(ع) در جنگ جمل قسمت مهمّى از دستورات جنگى را براى فرزندش محمد بن حنفیه در هفت جمله بیان مى دارد: 1- استقامتی فراتر از کوه ها، 2- فشردن دندانها (که باعث از بین رفتن ترس است) 3- جمجمه را به خدا عاریت دادن و آماده شهادت بودن، 4- قدمها را به زمین میخکوب کردن و ثابت قدم بودن در جنگ (در فکر عقب نشینی نبودن) 5- نگاه به آخر لشکر دشمن و توجه به آرایش جنگی آنها، 6- بعد از لحاظ جوانب میدان، نگاه خود را کوتاه کردن (به کثرت دشمن نگاه نکردن) 7- توکل به خدا و توجه به اینکه پیروزی از سوی خداست.

منظور ازعادیات در این آیه، اسبان مجاهدان است که با سرعت به سوى میدان جهاد پیش مى روند، یا شتران حاجیان است که در فریضه حج در میان مواقف و اماکن مقدس به سرعت حرکت مى کنند.