در سوره فتح، سخن از آمرزش گناهان گذشته و آینده پیامبر(ص) است، در حالی که گناه با مقام عصمت ایشان سازگار نیست. بهترین جواب این است که: قریش و اهل مکّه قبل از هجرت و بعد از آن، گناهان زیادى به پیامبر اسلام (ص) نسبت مى دادند، اما هنگامى که مکّه فتح شد و پیغمبر(ص) با آن کرامت و محبّت با آن دشمنان بى رحم رفتار کرد، خاموش شدند و از تهمت های ناروای خود دست برداشتند.
این آیات درباره اهل مکّه نازل شد که تصمیم گرفتند پیامبر(ص) را از مکّه بیرون کنند و بعداً این تصمیم، فسخ و مبدّل به تصمیم بر اعدام پیامبر(ص) گردید و به دنبال آن خانه پیامبر(ص) را محاصره کردند، اما پیامبر(ص) از این حلقه محاصره، به طرز اعجازآمیزى بیرون آمده به سوى مدینه هجرت کرد. نزول این آیات درباره یهود مدینه که به پیامبر(ص) پیشنهاد دادند به شام برود با مکی بودن این سوره سازگار نیست.
بعد از حادثه احد، کعب بن اشرف به اتفاق هفتاد نفر از یهودیان به مکّه آمدند تا با مشرکان بر ضد پیامبر(ص) هم پیمان شوند. یکى از اهل مکّه به کعب گفت: اگر مى خواهید با شما هم پیمان شویم باید در برابر این دو بت سجده کنید و آنان چنین کردند، سپس در کنار کعبه هم پیمان شدند. ابو سفیان به کعب گفت: به عقیده تو ما که کعبه را آباد نگه می داریم و محمّد که از دین نیاکان خود دست برداشته، کدام به حق نزدیک تریم؟ کعب گفت آئین شما بهتر است. این آیات نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
جمعى از اهل مکّه به پیامبر(ص) گفتند: تو آئین قوم خود را ترک گفتى و این کار عاملی جز فقر ندارد. ما حاضریم اموال خود را با تو تقسیم کنیم و تو را ثروتمند نمائیم تا دست از تبلیغ بر ضد خدایان ما بردارى و به آئین اصلى ما بازگردى، آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
اهل مکّه به پیامبر(ص) گفتند: اگر با خدا ارتباط دارى آیا پروردگار، تو را از گرانى و ارزانى اجناس در آینده با خبرنمی کند تا آنچه به سود و منفعت است تهیه کنى و یا از خشکسالى، و یا پر آبى مناطق مختلف با خبرنمى سازد تا به سرزمین هاى پر برکت کوچ کنى؟ آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
منظور ایجاد الفت میان قریش و سرزمین مقدس مکّه و خانه کعبه است؛ زیرا آنها و تمام اهل مکّه به خاطر مرکزیت و امنیت این سرزمین، در آنجا سکنى گزیده بودند.
بعد از حادثه احد، «کعب بن اشرف» از بزرگان یهود به اتفاق هفتاد نفر از یهودیان به سوى مکّه آمد تا با مشرکان مکّه هم پیمان شوند یکى از اهل مکّه گفت: اگر مى خواهید با شما هم پیمان شویم اول در برابر این دو بت، سجده کنید و به آنها ایمان بیاورید و آنان چنین کردند بعد ابو سفیان رو به «کعب» کرده، گفت: به عقیده تو ما و محمّدکدام به حق نزدیک تریم؟کعب گفت: به خدا سوگند آئین شما از آئین محمّد بهتر است! در این هنگام آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
قالَ الباقر عليه السّلام :
بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.
بحارالانوار، ج 44، ص 258