امام علی(ع) در سخنی حکیمانه به شخصی که در تشیع جنازه می خندید، فرمودند: «گويى مرگ بر غير ما نوشته شده و گويى اين مردگان مسافرانى هستند كه بسوى ما باز مى گردند...». در واقع خنديدن در تشييع جنازه آن هم با صداى بلند، نشانه نهايت غفلت و بى خبرى است. سپس می فرماید: «ما آنها را در قبرشان جاى مى دهيم و ميراث آنها را مى خوريم، گويى بعد از آنها جاودانه مى مانيم» و در پايان می فرمایند: «اين واعظ براى شما كافى است كه همه روز مردگانى را مى نگريد كه آن ها را به سوى گورهايشان مى برند بى آنكه خودشان بخواهند».