دروغ مصلحت آمیز در اسلام

دروغ مصلحت آمیز در اسلام چه حکمی دارد؟ و آیا پیامبران و پیشوایان بزرگ چنین دروغی می گفته اند؟

دروغ ذاتا بد است و کلید سایر گناهان شمرده شده، اما گاهی اگر انسان راست بگوید فتنه برپا مى شود، مثلا هرگاه میان دو نفر اختلاف شدیدى باشد نباید بدگویى هاى آنها را فاش کنیم؛ لذا در چنین مواردی که کاملا جنبه استثنایى دارد دستور توریه داده شده که آن هم دروغ شمرده نمی شود. توریه آن است که جمله اى گفته شود که شنونده از آن معنایی استفاده کند در حالى که منظور گوینده چیز دیگرى بوده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال علي (عليه السلام):

اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.

حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.

وسائل الشيعه: 4/116