آیه 275 سوره «بقره» جزای ربا خواران را خلود در جهنم بیان می کند، درحالی که این عذاب مخصوص كسانى است كه بى ايمان از دنيا می روند. پاسخ این اشکال به دو صورت بیان شده است: 1- گناه ربا خواری چنان عظیم است که موجب می شود ربا خواران بی ایمان از دنیا بروند. 2- خلود را به معنای «جاودانگی» نگیریم، بلکه به معنای زمان بسیار طولانی در نظر گرفته شود.
وقتی کاروان تجاری به مدینه آمد و رسول(ص) در حال خطبه بود، بجز دوازده نفر، بقیه خطبه ها را رها کرده و به سوى کاروان شتافتند، آیه 11 سوره جمعه نازل شد و خداوند آنچه را مردم انجام دادند و از خطبه روز جمعه به سوى کاروان تجارتى که به مدینه آمده بود رفتند و پیامبر(ص) را ایستاده گذاشتند را نکوهش کرد. آیا کسى که لهو و داد و ستد را بر یاد خدا مقدم مى دارد و پیامبر(ص) را سبک مى شمارد، داراى آن ملکه نفسانى است که او را از گناهان باز دارد؟
در آیه 282 سوره بقره، که طولانى ترین آیه قرآن نیز هست، احکام و مقررات دقیقى براى امور تجارى و اقتصادى بیان شده، تا سرمایه ها هر چه بیشتر رشد طبیعى خود را پیدا کنند و بن بست و اختلاف و نزاعى در میان مردم رخ ندهد. در این آیه نوزده دستور مهم در مورد داد و ستد مالى بیان شده است.
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
ما مِنْ عَيْنٍ بَکَتْ لَنا اِلاّ نُعِّمَتْ بَالنَّظَرِ اِلَى الْکَوْثَرِ وَ سُقِيَتْ مِنْهُ.
هيچ چشمى نيست که براى ما بگريد، مگر اينکه برخوردار از نعمتِ نگاه به (کوثر) مى شود و از آن سيرابش مى کنند.
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 554