سخنان یزید بن معاویه پر از موضع گیری هایی است که نشان از کینه و انتقام جویی او از بنی هاشم در حادثه کربلا دارد؛ مثلا هنگام ورود کاروان اسرا شعرهایی کنایه وار درباره تسویه حساب خون های ریخته شده از اقوامش در جنگ های زمان پیامبر(ص) خواند. همچنین هنگام ورود سرهای مبارک به مجلس، با خواندن اشعاری ضمن نفی نبوت و وحی، اعلام کرد حادثه عاشورا، جزای بنی هاشم در مقابل خون هایی است که از بنی امیه در جنگ بدر ریختند.