این تعبیر اشاره به این است که حتی پرستش دو معبود هم غلط است چه رسد به پرستش معبود های متعدد، یا اینکه همه معبودهای باطل یکی هستند و نباید آنها را پرستید، یا اینکه مطلق معبود غیر الله یعنی بت ها که آنها را واسطه برکت می دانستند را نفی می کند و یا ناظر به نفی عقیده دوگانه پرستان می باشد.