اجتماعی که به اصول اخلاق و ایمان پایبند نیست، صحنه مبارزه قدرت هاى مادّى و تلاش برای کسب سود بیشتر است. در نتیجه، اجتماع، میدانی برای تنازع بقا خواهد شد. اما در مقابل، اجتماعی که در آن ایمان و اخلاق حکومت مى کند، تنازع بقا، جای خود را به همکاری می دهد و افراد می توانند از حداکثر آزادی برای رشد فکری، اخلاقی و علمی استفاده کنند.
خداوند در قرآن مسلمانان را به تجهیر نیرو و سلاح فرمان داده و می فرماید: «در برابر دشمنان هر قدر توانایى دارید از نیرو و قدرت آماده سازید». در واقه آیه تمام قدرت هاى مادی و معنوی را شامل مى شود که به نوعى در پیروزى بر دشمن اثر دارد. هم چنین در روایات کلمه «قُوَّة» دارای تفسیرهاى گوناگون و مفهوم گسترده ای است، چنانچه سیره معصومین(ع) نشان مى دهد آنها در نبرد از هیچ فرصتى غفلت نمى کردند. در تهیه سلاح و نفرات، تقویت روحیه سربازان، انتخاب محل اردوگاه، و انتخاب زمان مناسب براى حمله، و ... .
قالَ الباقر عليه السّلام :
بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.
بحارالانوار، ج 44، ص 258