«شكافته شدن زمين» مفهوم روشنى دارد و آن اشاره به زلزله رستاخيز است كه قبرها را از هم مى شكافد و انسان ها به فرمان خدا زنده مى شوند و به سرعت براى حساب و جزا خارج مى شوند. و اما «شكافته شدن آسمان ها» ممكن است اشاره به انفجارات عظيمى باشد كه در پايان جهان در كرات آسمانى رخ مى دهد و ابرهايى كه حاصل از اين انفجارات است صفحه آسمان را فرا مى گيرد.

در اینکه منظور از پیوستگى و جدایى آسمان و زمین در آیه 30 سوره «انبیاء» چیست؟ سه تفسیر بیان شده: 1- «رتق» اشاره به آغاز خلقت است که جهان به صورت توده واحد عظیمى از بخار سوزان بود و بر اثر انفجارات درونى تجزیه شد و ستاره ها به وجود آمدند. 2ـ منظور از «رتق» یکنواخت بودن مواد جهان است، که با گذشت زمان از هم جدا شدند و ترکیبات جدیدى پیدا کردند. 3ـ اینکه در آغاز بارانى نمى بارید و گیاهى نمى روئید اما خدا هر دو را گشود، از آسمان باران نازل و از زمین انواع گیاهان را رویانید.