«مسیلمه» انسانی سبک مغز بود، که در صدد معارضه با قرآن برآمد. عبارات مضحکی که از او نقل شده، نشان می دهد که او بی توجه به محتوای سخنانش، تنها به دنبال سجع در کلمات بوده است.

ابن ابى العوجاء، و ابوشاكر ديصانى، و عبدالملك بصرى، و ابن مقفع از ملحدان و افراد بى ايمان كنار خانه كعبه جمع شده و اعمال حاجيان را مسخره کرده و بر قرآن طعنه مى زدند. ابن ابى العوجاء گفت: بياييد هر كدام از ما يك چهارم قرآن را نقض كنيم و ميعاد ما سال آينده در همين جا خواهد بود در حالى كه تمام قرآن را نقض كرده ايم... آنها بر اين مسأله توافق و پراكنده شدند. سال آينده، همان روز در كنار خانه كعبه اجتماع كردند، امّا هرکدام از ناتوانی خود در نقض قرآن و حیرت خود در فصاحت و بلاغت و مضامین عالی قرآن گفتند.

«تحدّى»، يعنى دعوت به مبارزه، كه گاه در برابر مجموع قرآن، گاهى به ده سوره، و گاهى به يك سوره تحدی شده است. اين نشان مى ‏دهد كه جزء و كلّ قرآن همه اعجاز است. قرآن مجيد، روى مسأله تحدى كه يكى از اركان اعجاز است تكيه كرده. گاه با صراحت و گاه با دلالت التزامى مى گويد: اين كتاب آسمانى از سوى خدا است و اگر شك و ترديدى در آن داريد جمع شويد و تمام نيروهاى خود را به كار گيريد و چيزى همانند آن و يا بخشى از آن را بياوريد.