درباره عمر دو کرامت نقل شده: یکی جاری کردن رود نیل که خشک شده بود. دیگری زمانی که در مدینه زلزله شد پس عمر تازیانه را بر زمین زد و گفت: «به اذن خدا آرام بگیر»، پس آرام گرفت و بعد از آن در مدینه زلزله اى روى نداد. پاسخ: تنها راوى روایت نیل عبدالله بن صالح مصرى است که بسیار دروغگو و جاعل بوده و طبق گفته احمد بن حنبل «در آخر عمر فاسد شد». و حدیث زلزله در حوادث زمان عمر، نه به صورت مسند و نه به صورت مرسل یافت نمى شود و هیچ تاریخ نگار و حافظی آن را ذکر نکرده تا در سند آن دقّت کنیم.

زید بن على بن حسین بن على بن ابى طالب(ع)؛ او یکى از کسانى است که ظلم و ستم را نمى پذیرفت، و در صف مقدّمِ علماى اهل بیت(ع) است. دانشِ ریزان، تقوا و ورعِ مثال زدنى، دلیرى، معروف، شدّتِ در جنگ، بلندى مرتبه و نپذیرفتن ظلم و ستم از جمله خصلت هاى بارز او بود. همه اینها با شرافت نبوى، مجد علوى، سیادت فاطمى، و روح حسینى مرتبط است و از آنها نشأت مى گیرد. همه شیعیان درباره او جز پاکى نمى گویند، و بر خود واجب مى دانند که اعمال او ـ مثل مبارزه مفید و قیام بزرگوارانه - را نیکو بدانند.

امروزه صلیب مسیح و نقش آن در نجات بشریت نقطه ی محوری در تعالیم مسیحیت است. صلیب (چلیپا) به تدریج جای خود را در فرهنگ مسیحیت به صورت نمادی باز کرد و می توان آن را چون تثلیث از آثار نفوذ فرهنگ های بیگانه در جامعه ی مسیحیت دانست. برخی قراین نشان می دهد که صلیب از زمان پیوند خوردن کلیسا و حکومت در زمان کنسانتین اهمیت یافته است: «در هم آمیختن نمادهای مسیحیان و چند خدایان و بت پرستان از ویژگی های خاص دوران کنسانتین بوده است». 

مسیحیان معتقدند: پس از آنکه عیسی(ع) در روز جمعه بر بالای صلیب جان باخت او را در قبری که از سنگ تراشیده شده بود گذاشتند و سنگی بر روی قبر غلتاندند. صبح یکشنبه، وقت طلوع آفتاب، مریم مجدلیه و مریم(س) مادر عیسی(ع)، برای تدهین وی با حنوط بر سر قبر حاضر شدند اما با تعجب قبر را خالی یافتند. عیسی(ع) از قبر برخاسته، دوباره زنده شده بود. عیسی(ع) پس از رستاخیز، چهل روز در زمین ماند و در این مدت گاه با رسولان ملاقات هایی کرد. چهل روز پس از رستاخیز، عیسی(ع) به آسمان صعود کرد.

در منابع اسلامی، خداوند رسول خود را قبل از عملی شدن توطئه قتل وی به آسمان برده است؛ خداوند در آیات 157 و 158 سوره نساء می فرماید: «آنان او را نکشته و مصلوبش نکردند، لیکن امر بر آنان مشتبه شد ... و یقیناً او را نکشتند، بلکه خدا او را به سوی خود بالا برد و خدا توانا و حکیم است».

همچنین قرآن کریم بازگشت عیسی(ع) را از علائم نزدیک شدن قیامت دانسته است: «و او سبب آگاهى (و نشانه اى) بر روز قیامت است.[زیرا نزول عیسى گواه نزدیکى رستاخیز است]؛ هرگز در قیامت تردید نکنید».

قرآن مجید در آیه 157 سوره نساء مى فرماید: «و مى گفتند: ما مسیح عیسى بن مریم رسول خدا را کشته ایم. آنها هرگز نه مسیح را کشتند و نه به دار آویختند، بلکه دیگرى را که شباهت به او داشت اشتباهاً به دار زدند».

مسیحیان جهان همه ساله دو عید بزرگ کریسمس و عید پاک را جشن می گیرند، کریسمس که یادآور میلاد حضرت مسیح(ع) است، در روز 25 دسامبر برگزار می گردد. از سویی عید پاک، که یادآور خاطره ی رستاخیز عیسی(ع) است، در واقع این عید، بیش از کریسمس دارای جنبه های عبادی است چرا که چهل روز پیش از عید پاک، و مخصوص توبه و آمادگی است. جمعه ی مقدس، رسمی ترین روز سال، و یادآور به صلیب رفتن عیسی است. هم چنین عید پنجاهه، که  یادآور جاری شدن روح القدس بر رسولان عیسی است.

قرآن کریم مریم(س) را بانوی برگزیده ی خدا، بانوی پاک و مطهر، بهترین زنان عصر خود، مظهر عفاف، الگوی مؤمنان، دختری عابد، بسیار راستگو و هم سخن با فرشتگان دانسته و می فرماید: «فرشتگان گفتند: اى مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و بر تمام زنان جهان، برترى بخشیده است...». منابع اسلامی، وفات حضرت مریم(ع) را پیش از به صلیب کشیده شدن حضرت عیسی (ع) دانسته از این رو حضور مریم (ع) در مراسم به صلیب کشیده شدن فرزندش واقعیت ندارد.