«غضّ» به نقصان و كم كردن از نگاه و صدا و آنچه در ظروف است، گفته مى شود. قرآن به زنان و مردان دستور غضّ بصر می دهد. «غمض» خوابى است كه عارض و مستولى مى شود. بنابراین معنی این دو متفاوت است، اولى نقصان و كم كردن است و دوّمى چشم را برهم گذاردن است.