شبهه‌افکنان آيه 106 و 107 سوره «آل‌عمران» را که می فرماید: «روزى كه جمعى روسپيد و گروهى رو سياه گردند، اما سياه رويان به ايشان گويند: آيا پس از ايمانتان كفر ورزيديد؟ پس به سزاى آن كه كفر مي ورزيديد عذاب را بچشيد»، نشانه توهين در حق رنگين پوستان گرفته اند!
بايد دانست منظور از سياهى در چنين تعبيراتى ـ خواه در قرآن آمده باشد يا در جاى ديگر ـ رنگ خاص نيست بلكه مراد، ظلمت و كدورتی است كه در محاورات عمومى از آن به روسياهى تعبير مى‌شود؛ در مقابل نورانيّت و باز بودن چهره كه از آن به روسفيدى تعبير مى‌شود.
تعبيراتى چونان سياهى و دژمى و غبارگرفتگى و پوشيدگى از ظلمت همه از يك واقعيّت پرده بر مى‌دارد كه همان تيرگى و تاريكى است كه در اثر گرفتگى و اندوه، چهره را فرا مى‌گيرد و هرگز به معناى رنگ پوست نيست، آن گونه كه معترض پنداشته بود.

اسلام درارتباط با حقوق بین الملل، قوانین جامع و کاملی دارد که با گذشت قرن ها هنوز قابل اجرا است. نمونه هایی از این حقوق و قوانین عبارتند از: 1- در تعالیم اسلامی بر زندگی مسالمت آمیز و اصلاح بین مردم تاکید شده که اطلاق آن به طریق اولی شامل صلح بین الملل هم می شود. 2- اسلام همواره از ملت های تحت ستم حمایت می کند. 3- اسلام بر آزادی و استقلال سایر ملل تاکید می کند. 4- اسلام نژادپرستی را محکوم کرده و تقوا را ملاک برتری می داند. 5- اسلام بر روابط اقتصادی و فرهنگی بین المللی تاکید فراوان دارد. و ... .

یهود یک بار در قرن ششم قبل از میلاد و بعداز انهدام اورشلیم به اسارت به بابل برده شدند و هفتاد سال بعد که که حکومت کلدانیان به دست کوروش سقوط کرد توانستند به اورشلیم برگردند. در آن زمان تورات از بین رفته بود و به غیر از روایات شفاهی، اطلاعی از آن در دست نبود و تورات جدید و متفاوتی با تورات موجود در اورشلیم بر اساس آن محفوظات نوشته شد. می توان احتمال داد که بشارات موجود در توراتِ نخستین راجع به پیامبر آخرالزمان، بر اثر خودخواهی و نژادپرستی یهودیان، در نسخه های بعدی کتاب مقدس مورد تحریف قرار گرفت.

بعضى از نویسندگان غربى، مذاهب را موجب تفرقه و جنگ میان بشر دانسته اند، اما باید توجه داشت:  اولا: اختلافات، در حقیقت میان پیروان و مخالفان مذهب صورت گرفته، و جنگ میان پیروان مذاهب مختلف نیز به خاطر تعلیمات مذهبى آنها نبوده است.  ثانیاً: درجوامعی که مذهب بر چیده شده، جنگ ها به صورت وحشتناک ترى گسترش یافته است.  ثالثاً: مذاهب آسمانى بر اثر خاصیت ضد نژاد پرستى، باعث از میان رفتن جنگ هایی شدند که از این امور سرچشمه مى گرفت.  رابعاً: تعدادی از جنگ های مذاهب برای آزادی انسان ها بوده است.