ثابت بن دینار معروف به ابوحمزه ثمالى در تشیع همچون خورشید است، وکیع و ابونعیم به احادیث وى استدلال نموده اند. مطابق صحیح ترمذى وى از انس، شعبى و از این طبقه، حدیث نقل کرده، وى در سال 150 از دنیا رفته است.
چون امام چهارم در عصر اختناق زندگى مى كرد، نمى توانست مفاهيم مورد نظر خود را بصورت آشكار و صريح بيان كند، از اينرو از شيوه موعظه استفاده مى كرد و مردم را از طريق موعظه با انديشه درست اسلامى آشنا مى كرد و اين انديشه را كه در اثر تبليغات حاكمان جائز در طول زمان به فراموشى سپرده شده يا تحريف گشته بود، به صورت اول و اصيل به ياد مردم مى آورد و توده مردم و جامعه اسلامى را تا هر مقدار كه مى توانست با حقايق و تعاليم اسلام آشنا مى ساخت.
قال على بن الحسين السجّاد عليه السّلام :
اَيُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَيْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّى يَسيلَ عَلى خَدَّيْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فىِ الْجَنَّةِ غُرَفاً.
هر مؤ منى که چشمانش براى کشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.
ينابيع الموده ، ص 429