«حسد» آثار بسیار زیانباری از نظر فردی و اجتماعی و مادی و معنوی به بار می آورد که از جمله اين كه انسان را از رسیدن به مقامات والا باز می دارد به گونه ای که شخص حسود هرگز نمی تواند از مدیریت بالایی در جامعه برخوردار شود، ریشه های ایمان را می خورد و نابود می کند و انسان را نسبت به علل و حکمت الهی بدبین می سازد و زمینه را برای آلوده شدن به انواع گناهانِ دیگر همچون ظلم، غیبت و تهمت و امثال آن فراهم می کند.

«محمد بن ابي عمير» از علمای وفادار به اهل بیت بود. او از يونس بن عبدالرحمن افضل و اصلح‌ بود و پس از شهادت حضرت رضا(ع) به خاطر جانبداري از خدا و سعايت دشمنان و دانستن نام شيعيان به زندان افتاد و تحت شكنجه قرار گرفت تا اسامي شيعيان را فاش سازد؛ اما زير تازيانه‌ها مقاومت كرد و اسرار خود را حفظ نمود لذا همه اموالش به حكم خليفه ستمگر از او گرفته شد، به خصوص كتاب هاى گرانبهايى كه در حديث تأليف كرده بود، او نزديك به چهل جلد از كتبش را حفظ داشت كه از بازگو شده هاى آن كتب تحت عنوان نوادر ياد مى شود.