گرچه برخی از غیر مسلمانان بر اساس داستان های جعلی گناهانی به انبیا نسبت داده اند، اما از آنجا که عصمت در دریافت وحی و نبوّت با یکدیگر گره خورده اند و از هم جدایى نمى پذیرند، تمام ادیان به نوعی مسأله عصمت انبیاء را پذیرفته اند. به عنوان مثال یهودیان معتقدند تمامى سخنان انبیا درست است و مسیحیان حضرت عیسی(ع) را بی عیب و نقص می دانند. البته در ادیانى که مورد تحریف قرار گرفته است، پدیده عصمت نیز گاه مسیر واقعى خود را از دست داده و از سوء استفاده نابجاى دشمنان و فرصت طلبان دور نمانده است.

«نبي»، وحي را دريافت و اگر مردم بخواهند در اختيارشان قرار مي دهد.«رسول» علاوه بر دريافت وحي موظف به دعوت مردم به سوى خدا و ابلاغ فرمان اوست که اين دو«ارائه طريق» است. وليکن «امام» سعى مى کند با تشکيل حکومت يا از طريق باطنى با تربيت نفوس«ايصال به مطلوب» نمايد؛ يعني آموزه هاي وحياني را عملا اجرا و پياده کند. اين اوصاف در بعضي پيامبران از جمله پيامبر اسلام جمع بوده است.