بزرگداشت گروهی از اهل کتاب در قرآن و وعده پاداش به آن ها هرگز به معنای تایید همه آنها نیست، زیرا قرآن در آیات زیادی صریحا ایمان نیاوردن به خاتم انبیاء(ص) را مساوی کفر و باعث عقاب می داند. انبیاء گذشته همگی به آمدن پیامبر خاتم(ص) بشارت می دادند و اساسا یکی از دستورات تورات و انجیل، ایمان به پیامبر خاتم(ص) است.
معنای این آیات فقط بزرگداشت آن دسته از اهل کتاب است که قبل از بعثت خاتم انبیاء(ص) در انتظار ایشان بودند و نیز کسانی که پس از بعثت، با تطبیق اوصاف یاد شده در کتب آسمانی قبلی بر آن حضرت(ص)، به ایشان ایمان آوردند؛ درواقع بزرگداشت ایمان و اسلام آوردن آنان است، نه بزرگداشت اهل کتاب بودن آنان.

خداوند در آیه 143 سوره «بقره» از مسلمانان با تعبیر «امّت وسط» یاد کرده است و مى فرماید: «... شما را نیز یک امت میانه قرار دادیم». امتى که از هر نظر در حد اعتدال باشد، نه کندرو و نه تندرو، نه در حد افراط و نه تفریط، الگو و نمونه. کلمه «وسط» در لغت هم به معنى حد متوسط در میان دو چیز آمده، و هم به معنى جالب، زیبا، عالى و شریف، و این هر دو ظاهراً به یک حقیقت باز مى گردد؛ زیرا معمولاً شرافت و زیبائى در آن است که چیزى از افراط و تفریط دور باشد و در حد اعتدال قرار گیرد.

امروز وهّابیّون به دو شاخه تقسیم شده اند: 1- سلفى هاى تندرویی که مهم ترین مشخصه شان تکفیر دیگر مذاهب اسلامی و خشونت و خونریزی است. 2- وهّابىّ هاى معتدل و روشنفکر که اهل منطق و گفتگو و احترام به عقاید دیگر مذاهب اسلامی اند.
 روز به روز از طرفداران گروه اول کاسته و به هواداران گروه دوم افزوده می گردد.