فداکاری 10 مطلب

معیار شناخت پیامبران راستین از مدعیان نبوّت؟

راه اثبات نبوت یک پیامبر چیست؟ معيارهاي شناخت پيامبران راستين از پیامبران دروغین چیست؟ چگونه مي توان به صدق و کذب ادعای شخصی که مدعي نبوت است پی برد؟

براى رسيدن به معيار قطعى براى ارزيابى دعوت پيامبران راه هاى مختلفى وجود دارد كه از همه مهم تر دو راه زير است:

1. بررسى محتواى دعوت پيامبر و گردآورى قرائن و نشانه‏ ها: بررسی نشانه هایی چون خصوصيّات اخلاقى و سوابق اجتماعى‏، شرايطى كه بر محيط دعوت حاكم است‏، شرايط زمانى‏، محتواى دعوت‏، برنامه هاى اجرائى و وسائل وصول به هدف‏، ميزان اثرگذارى دعوت در محيط، ميزان ايمان و فداكارى دعوت كننده نسبت به هدفش‏، عدم سازش با پيشنهادهاى انحرافى‏، سرعت تأثير در افكار عمومى‏ و... می تواند ما را برای بازشناسی انبیاء از مدعیان دروغین یاری کند.

2. اعجاز و كارهاى مافوق بشرى: معجزه در يك تفسير ساده، عمل خارق عادتى است كه انجام آن از قدرت افراد عادى بيرون است و تنها به اتكاى يك نيروى مافوق طبيعى امكان پذير مى باشد و حتماً بايد توأم با ادعاى نبوّت‏ و يا امامت باشد.

علاوه بر این دو راه، بشارت پیامبران قبلی نیز از راه های شناخت پیامبران راستین است.

جمع شدن این نشانه ها در وجود یک شخص لاجرم به معنای نبی بودن اوست. زیرا خداوند این نشانه ها را در اختیار مدعیان دروغین نبوت و کسانی که نبی نیستند قرار نمی دهد که اگر قرار دهد، اغرای به جهل خواهد بود.

عزاداری عاملی برای تخدیر اجتماعی و مانع عمل گرایی انقلابی!

گریه عامل فروکش کردن خشم انقلابی نسبت به دشمنان حق است و عقده‌های متراکم جبهه حق را تخلیه می‌کند؛ آیا جامعه ای که با عزاداری همه احساسات خود را تخلیه می کند، می تواند اهل اقدام و عمل باشد؟!

اولا: استمرار حیات شیعه حول عزاداری امام حسین(ع) در دوران سخت و پرتقیه خلفای اموی و عباسی خلاف این فرض را ثابت می کند.
ثانیا: هر اقدام انقلابی متوقف بر تزکیه و آموزش آحاد جامعه و گرد آمدن حول موضوع و «هدفی واحد» است که این مهم نیز در مجالس عزاداری امام حسین انجام می گیرد.
ثالثا: خاستگاه همه انقلابها، توفیقات و اقدامات اصلاح گرانه شیعه در نیم قرن اخیر، «مجالس عزادرای» امام حسین(ع) بوده اند.

وابستگى ایمان على(ع) به ایمان خلفاء!!!

آیا پذیرش ایمان على(ع) منوط به پذیرش ایمان خلفاء ثلاثه است؟!

ابن تیمه می گوید: هیچ دلیلی نزد شیعه برای اثبات ایمان علی وجود ندارد مگر اینکه ایمان سه خلیفه اول را نیز ثابت می کند.
پاسخ: سابقه اسلام و جهاد علی آنقدر روشن است که شیعه نیازی به استدلال درباره فضیلت او ندارد و استناد شیعه به کتب اهل سنت در بیان فضائل امیرالمومنین فقط برای مجاب کردن آنها به وسیله احادیث خودشان است. ثانیا چه ملازمه ای بین ایمان علی با ایمان امثال خلفای سه گانه وجود دارد؟ ثالثا جهاد و فداکاری علی(ع) به هیچ وجه قابل مقایسه با کارنامه دیگران در این امر نیست.

حدیث جوانمردی علی(ع) و ندای «لا فتى إلّا علىّ»

نداى «لا سیف إلّا ذو الفقار و لا فتى إلّا عَلىٌّ» در کجا و از چه کسى شنیده شد؟

شناخته شده ترین مورخان نقل نموده اند که در جنگ احد و پس از فداکاری ها و حماسه سازی های علی در حمله به بخش های مختلف سپاه شرک و کشتن بزرگان آنها، جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل گشت و جهاد علی را یاری نمودن پیامبر با جان و دل توصیف کرد. همچنین در آن روز لشکریان صدایی شنیدند – صدای جبرئیل - که می گفت: «لا سیف إلاّ ذو الفقار***و لا فتى إلاّ علی». مثل نقل طبرى در «تاریخ الاُمم و الملوک» از ابو رافع . ابن ابى الحدید مى گوید: «این روایت مشهور است».

شایستگان «تشویق» در یک تشکیلات موفق

در یک سازمان و تشکیلات موفق چه کسانی شایستگی «تشویق» دارند؟

وظيفه هر مدير و فرمانده اين است كه از این افراد تشويق به عمل آورد: آنها كه وظائف خود را به خوبى انجام مى دهند، یا در مقاطع خاصى ايثار و فداكارى می کنند، یا در غياب مدير نیز برنامه ها را دقيقاً اجرا مى كنند، یا براى پيشرفت تشكيلات دست به ابتكار خاصى زده اند، یا خطر مهمى را از تشكيلات دفع كرده اند یا توطئه ای را كشف و خنثى کرده اند و ...

برتری رشادتهای خلفای سه گانه بر فداکاریهای نوجوان 10 ساله!

آیا رشادتهای خلفای سه گانه بر فداکاریهای نوجوان 10 ساله (حضرت علی) برتری دارد؟! فداکاریهایی که سه خلیفه اول در راه اسلام کردند با فداکاریهای یک پسر بچه ده ساله (حضرت علی) قابل مقایسه نیست!

با توجه به اینکه قرآن ماجرای کشته شدن جالوت به دست حضرت داود نوجوان را با عظمت و مهم معرفی می کند نتیجه می گیریم که سن بیشتر موضوعیتی در برتری اعمال ندارد و این شبهه از اساس باطل است و ملاکات قرآنی عواملی چون مجاهدت و سبقت در ایمان و هجرت است. ضمن اینکه عقل و عرف هم رشادت نوجوانان را بر رشادتهای افراد کبیر برتری می دهد؛ چون امری خارق العاده و کم یاب است. 

همچنین در سراسر متون تاریخی بجز ترس و فرار، مطلبی دال بر وجود رشادتی خاص برای خلفا نمی یابیم و از سوی دیگر وجود فداکاریهای امام علی(ع) در مقاطع حساس صدر اسلام مانند لیله المبیت، جنگهای خندق، خیبر، احد و... امری کتمان ناپذیر و مورد گواه قرآن و تاریخ است.  

فلسفه اجمالى اعمال حج؟

فلسفه اعمال حج چیست؟

حج، در حقیقت یک هجرت بزرگ، و یک سفر الهى است، حج میدان گسترده خودسازى و جهاد اکبر است، و عبادتى است که عمیقاً با خاطره مجاهدات ابراهیم(ع)، فرزند و همسرش آمیخته است؛ مسأله قربانی، رمی جمرات و سعی صفا و مروه، همه یادآور فداکاری ابراهیم(ع) می باشد؛ که بخاطر فرمان خدا، همسر و فرزندش که در سنین پیری به او عطا شد را در بیابان سوزان و بدون آب و گیاه تنها گذاشته و بعد حاضر شد شیرین ترین ثمره عمرش را در راه خدا ایثار کند. همه اینها درس فداکاری و امید و تلاش را به انسان می آموزد.

حضور فعّال امام علی(ع) در جنگ های دوران پیامبر(ص)

چرا امام علی(علیه السلام) در غزوه تبوک شرکت نکرد؟

زندگى امام على(ع) از هجرت تا وفات پیامبر(ص)، شاهد رویدادهاى فراوان و فداکاریهاى بی نظیر آن امام، در میدان هاى نبرد است. پیامبراسلام پس از هجرت به مدینه، بیست و هفت «غزوه» با مشرکان و یهود و شورشیان داشت که على(ع) در بیست و شش غزوه از این غزوات شرکت داشت و فقط در غزوه «تبوک» به علت حساسیت شرائط که بیم آن مى‏ رفت منافقان در غیاب پیامبر(ص) در مرکز حکومت اسلامى دست به توطئه بزنند، به دستور پیامبر(ص) در مدینه ماند.

نقش امام علی(ع) در جنگ خندق

حضرت علی(علیه السلام) در جنگ خندق چه شجاعت هائی از خود نشان دادند؟

در این جنگ «عمرو بن عبدود» که دلاورترین مرد رزمنده عرب به شمار مى رفت. بعد از گذشتن ازخندق، شروع کرد به مبارز طلبیدن. على (ع) که به میدان جنگ رهسپار شد، پیامبر اسلام (ص) فرمود: تمام اسلام در برابر تمام کفر قرار گرفته است. چون در آن روز اسلام بحرانى ترین لحظات خود را مى پیمود و على(ع) با فداکارى بى نظیر خود اسلام را نجات داد و تداوم آن را تضمین نمود. به همین دلیل پیامبر اکرم(ص) فرمودند: پیکار على بن ابیطالب در جریان جنگ خندق با عمرو بن عبدود، از اعمال امت من تا روز قیامت افضل است.

نزول آیه «شراء» در شأن زبیر و مقداد!!

آیا ادعاى فضل بن روزبهان مبنى بر نزول آیه «شراء» در شأن زبیر و مقداد صحیح است؟

فضل بن روزبهان مى گوید: اکثر مفسّران معتقدند که آیه «شراء» در شأن زبیر بن عوام و مقداد بن اسود نازل شده است. در پاسخ مى گوییم: آنچه فضل بن روزبهان ادعا نموده دروغ محض است و روایات بسیارى از طریق اهل سنت وارد شده که نزول آیه را در شأن امام على(ع) مى داند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الصّادق عليه السّلام :

ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَکى وَ اَبکْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.

هيچ کس نيست که درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى کند و او را مى آمرزد.

رجال شيخ طوسى ، ص 289