بسیارى از کتب اهل سنت با اشاره به ولادت حضرت مهدى(عج)، به ذکر نسب آن حضرت پرداخته اند. همانند ابوالفداء اسماعیل بن على شافعى که مى گوید: «حسن عسکرى پدر محمّد منتظر صاحب سرداب است. محمّد منتظر طبق رأى امامیه دوازدهمین امام است. از القاب او قائم، مهدى وحجت است». هم چنین شمس الدین محمّد بن طولون حنفى در شرح حال امامان مى گوید: «دوازدهمین آنان، فرزندش ابوالقاسم محمّد بن حسن است... ولادتش در روز جمعه نیمه شعبان سال 255 هجرى اتفاق افتاد و هنگام وفات پدر، پنج سال داشت».

عده اى از علماى اهل سنت در برابر مقام و منزلت امام حسن عسکرى(ع) سر تواضع و فروتنى فرود آورده اند. مانند: احمد بن فضل بن محمّد باکثیر حضرمى شافعى، که مى نویسد: «ابومحمّد، فرزند على عسکرى، مردى عظیم الشأن و جلیل القدر بود. و هنگامى که معتمد او را حبس کرد از او کرامتى ظاهر و مشهور صادر گشت». هم چنین یوسف نهبانى مى گوید: «حسن عسکرى یکى از امامان اهل بیت عظام و سادات کرام است... من خودم از او کرامتى مشاهده کردم».

کمال الدین بن طلحه شافعى در ارتباط با ولادت و وفات امام هادی(ع) مى نویسد: «ولادت على النقى(ع) در ماه رجب، سال 214 هـ.ق واقع شد». هم چنین ابن الوردى مى گوید: «مولد على(ع) در ماه رجب، سال 214 هـ.ق اتفاق افتاد. و برخى نیز سال 213 ذکر کرده اند... و او دهمین امام از ائمه دوازده گانه و پدر حسن عسکرى است». همچنین ابن حجر هیتمى مى نویسد: «او در سامرا در ماه جمادى الثانیة، سال 254 وفات یافت، و در خانه خود مدفون شد. و عمرش چهل سال بود».