برخی از آیات قرآن هدف از خلقت جنّ و انس را عبادت معرفی کرده و می فرماید: «من جنّ و انس را نیافریدم جز برای این که عبادتم کنند[و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند]). لکن در معنی «یعْبُدُونِ» اختلاف است، ابن عباس آن را به معنی «لیعرفون» دانسته؛ زیرا معرفت مقدم بر عبادت است. همچنین احتمال دارد که مقصود از «لِیعْبُدُونِ»، رسیدن به عبودیت مطلقه و اذعان و اعتقاد به آن باشد، که مطابق حدیثی از امام صادق(ع)، کُنه آن ربوبیت است. و این حالت همان مقام فنای در ذات و لقای الهی است.