فقه شیعه با گذاشتن شرايط و قيود زياد در «طلاق» به دنبال كاهش آن است. يكى از شرايط، حضور دو شاهد عادل هنگام اجراى صيغه طلاق است و بدون حضور آندو باطل است. هم چنين شوهر از روى اجبار و اكراه و يا در حال غضب و ناراحتى كه تعادل فكرى ندارد، طلاق ندهد و زن نيز بايد از عادت ماهانه پاك باشد و پس از آن پاكي، مرد با او آميزش جنسى نكرده باشد. اين امور راه را براي طلاق دادن زن سخت تر مي كند.

«آميزش جنسى» با زنان در حالت «عادت ماهانه» علاوه بر تنفرآور بودن، زيان هاى بسياري به بار مى آورد كه طب امروز نيز آنرا اثبات كرده است. احتمال عقيم شدن مرد و زن، ايجاد يك محيط مساعد براى پرورش ميكرب، بيماري هاى آميزشى، التهاب اعضاى تناسلى زن و وارد شدن مواد حيض كه آكنده از ميكرب هاى داخل بدن است در عضو تناسلى مرد از آن جمله اند. ضمن اینکه رحم زن در موقع تخليه اين خونها هيچ گونه آمادگى طبيعى براى پذيرش نطفه ندارد.

قبل از آمیزش جنسی و قبل از تعیین مهر، زن و مرد می توانند از همدیگر طلاق بگیرند. در این فرض که مهریه ای هنوز تعیین نشده، پرداخت هیچ چیزی به عنوان مهریه به ذمه شوهر لازم نمی آید اما مرد باید هدیه اى که مناسب با شئون زن باشد، بعد از طلاق به او بپردازد، ولى در پرداخت این هدیه، قدرت و توانائى اش نیز باید در نظر گرفته شود.

قرآن در عبارت هاى كوتاه و بسيار پرمعنى، پاكدامنى و عفّت را يكى از خصلت هاى برجسته مؤمنان دانسته و مى گويد: «آنها كسانى هستند كه دامان خود را از آلودگى به بى عفتى حفظ مى كنند و تنها آميزش جنسى با همسران و كنيزانشان دارند كه در بهره گيرى از آنان، ملامت نمى شوند». همچنین خداوند در سوره «احزاب» بیان می کند که ده گروه از مردان و زنان برجسته را مورد مغفرت و اجر عظيم قرار مى دهد كه نهمين آنها مردان و زنانى است كه دامان خود را از آلودگى به بى عفّتى، نگه داشته و پاكدامن و عفيف اند.