اولا: این ادعا تنها يك «فرضيه» است و صرف «احتمال» دلیل مناسبی برای انکار امری قطعی نیست.ثانیا: چه اصرارى است كه تمام حقايق جهان را تنها با همين «معلومات تجربى» فعلى تفسير كنيم؟! به اعتراف بسیاری از دانشمندان، حقايق اسرار اين جهان، منحصر به همين كشفيات علمى‏ امروز نیست و اين اصرار و پافشارى، بسيار بى‏ مورد است. ثالثا: از آنجا که ادله و شواهد فراوانی بر خلاف این فرضیه وجود دارد حتی احتمال چنین مطلبی نیز درست نیست؛ بعضی از این شواهد عبارت اند از: الف) معجزات علمی و حقایقی که در کتب آسمانی خصوصا قرآن وجود دارد و فقط خداوند از آن اطلاع دارد و از توان پیامبران خارج است. ب) آیات فراوانی که به صراحت کتب آسمانی را از جانب خداوند می داند. ج) حضور پیامبران در بین مردم و پایه گذاری غلط این فرضیه بر «عزلت گزینی» آنها.

جهاد یک قانون عمومى در عالم آفرینش است که همه موجودات زنده، برای رسیدن به کمال، به وسیله آن همه موانع را از سر راه خود بر مى دارند. در بدن ما در طول شبانه روز، نبرد عجیبى بین مدافعان کشور بدن و دشمنان مهاجم وجود دارد. پیامبر(ص) می فرماید: «آن کس که جهاد را ترک گوید، خدا بر اندام او لباس ذلّت مى پوشاند، و فقر و نیازمندى بر زندگى، و تاریکى بر دین او سایه شوم مى افکند...». در حقیقت جهاد، علاوه بر نبردهاى دفاعى و تهاجمى، مبارزات علمى، اقتصادى و... را نیز شامل می شود.

در سوره نور آمده: «خداوند از كوه هايى كه در آسمان است دانه هاى تگرگ نازل مى كند». اگرچه تفسیر این تعبیر برای مفسرین نخستین سخت و پیچیده بود، اما پیشرفت های علمی نشان می دهد ابرها صاف نیستند بلکه همان پستی و بلندی هایی که در کوه ها هست در سطح ابر نیز وجود دارد. همچنین دانشمندان معاصر ثابت کرده اند که فرآیند به وجود آمدن تگرگ ها به گونه ای است که نیاز به انباشتگی لایه های مختلف ابر بر همدیگر وجود دارد، انباشتگی ای که لایه های مختلف ابرها را به شکل کوهی از ابرهای سفید درمی آورد.

در آیات قرآن بیرون راندن از وطن ضدارزش تلقی می شود و مفهومش این است که وطن ذاتا یک ارزش شمرده می شود. خداوند نیز هنگام هجرت و ناراحتی پیامبر اسلام از ترک مکه، آن حضرت را با وعده بازگشت به زادگاهش دلداری می دهد. ولی همه اینها بدین معنا نیست که انسان نسبت به وطنش عشق کورکورانه داشته باشد و هنگام ضرورت، اقامت در وطن را بر هجرت برای تکامل علمى و مادّى و معنوى ترجیح دهد.
 

در تطبیق مسائل علوم با قرآن سه نظریه وجود دارد: برخی راه افراط را پیموده و به بهانه خدمت به قرآن، آیات آن را با کم ترین تناسب، بر فرضیات علمی تطبیق دادند. این کار نه تنها خدمت به قرآن نیست بلکه مایه بی اعتباری آن است. دسته دوم راه تفریط را پیموده و معتقدند حتی در مسلماتی که با برخی از آیات هماهنگ باشند نیز نباید تطبیقی صورت گیرد. اما راه صحیح حد وسط است که می گوید: در مسلمات علمی که با دلالت صریح آیات قرآن هماهنگ است این توافق نشانه عظمت قرآن است.

قرآن مجید درباره آفرینش کوه ها، تعبیرات پرمعنایی دارد. امروزه مطالعات دانشمندان نشان می دهد، کوه ها در نتیجه چین خوردگی های زمین، انباشته شدن لایه های مواد مذاب آتشفشانی و فرسایش زمین بر اثر نزول باران به وجود می آیند. قرآن قرن ها پیش، در آن هنگام که هیچ یک از این مسائل کشف نشده بود، آفرینش کوه ها را پس از خلقت زمین دانسته و ثمره آن ها را استواری زمین و آرامش ساکنان آن بیان کرده است و این تعبیرات نشان از معجزات علمی قرآن دارد.

 در آیه 38 سوره یس، برای خورشید یک حرکت مستمر بیان شده است.  منظور از این حرکت، حرکت ظاهرى خورشید بر گرد زمین، یا  مایل شدن آن در تابستان و زمستان به سوى شمال و جنوب زمین، یا حرکت وضعى آن یا حرکت آن به سوى یک ستاره دور دست مى باشد.

سید رضی از محضر اساتید بزرگواری استفاده نمود. بزرگ ترین استاد او فقیه و محدّث و متکلّم بزرگ شیعى، شیخ مفید است. جمعى از بزرگان شیعه و سنّى از سیّد رضیّ روایت کرده اند. از جمله: برادر بزرگوارش سیّد مرتضى و شیخ طوسى و... او نخستین کسى است که در اسلام مدرسه علمى شبانه روزى با کلیه لوازم و کتابخانه تأسیس کرد. علاّمه امینى نام 19 کتاب و اثر را از سیّد رضى ذکر مى کند که مهم ترین آنها نهج البلاغه است. سیّد رضى در شعر نیز داراى شهرت عظیمى است.

اکتشافات علمی بشر در قرنهای جدید ثابت کرده است که هر قدر از سطح زمین به نقاط مرتفع تری برویم اکسیژن هوا کم و کم تر می شود و نفس کشیدن را سخت می کند. قرآن مجید این حقیقت را 14 قرن پیش در آیه 125 سوره انعام و ذیل تمثیلی که برای هدایت و ضلالت ذکر کرده، تبیین نموده است.