این آیات درباره ابوجهل و جماعتى از قریش نازل شده که به عموى پیامبر گفتند: به فرزند برادرت بگو دست از خدایان ما بردارد. ابوطالب سخنان آنها را براى پیامبرشرح داد. پیامبر فرمود: آیا آنها حاضرند جمله اى را با من موافقت کنند. ابوجهل گفت: منظورت، کدام جمله است؟ پیغمبرفرمود «تَقُولُونَ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ» هنگامى که حضّار این جمله را شنیدند، گفتند: این یک دروغ است.
قرآن، از لحظات جان دادن انسان تعبیر به سکرات مرگ مى کند. «سکره مرگ»، حالتى است شبیه به «مستى» که بر اثر فرا رسیدن مقدمات مرگ، به صورت انقلاب فوق العاده اى به انسان دست مى دهد و او را در اضطراب و ناآرامی شدیدى فرو مى برد. حتى مردان خدا که در لحظه مرگ از آرامش کاملى برخوردارند، از شدائد این لحظه انتقالى بى نصیب نیستند. در حالات پیامبر(ص) آمده است که در لحظات آخر عمر مبارکش، دست خود را در ظرف آبى مى کرد، به صورت مى کشید، و «لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ» مى گفت و مى فرمود: مرگ سکراتى دارد.
قال الصادق (عليه السلام) :
مَنْ حَجَّ يُرِيدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لا يُرِيدُ بِهِ رِيَاءً وَ لا سُمْعَةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الْبَتَّةَ
کسى که حجّ انجام دهد و خدا را اراده کند و قصد ريا و شهرت طلبى نداشته باشد قطعاً خداوند او را خواهد بخشيد
وسائل الشيعة: 11/109