شأن نزول آیه (106) سوره «توبه»

شأن نزول آیه (106) سوره «توبه» چه می باشد؟

 این آیه درباره سه نفر از متخلفان جنگ تبوک به نام هلال بن امیّه، مرارة بن ربیع و کعب بن مالک نازل شده است. یا درباره بعضى از کفار می باشد که در میدان هاى جنگ، شخصیت هاى بزرگى مانند: حمزه سید الشهداء را شهید کردند، سپس دست از شرک برداشته و مسلمان شدند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

کُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُکاءِ مَکْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعُ وَ الْبُکاءُ عَلَى الحُسَينِ عليه السّلام

هر ناليدن و گريه اى مکروه است ، مگر ناله و گريه بر حسين عليه السّلام .

بحارالانوار، ج 45، ص 313