شرائط بحرانى دوران عباسيان، ائمه(ع) را واداشت تا براى برقرارى ارتباط با پيروان خود، شبكه ارتباطى وكالت ایجاد کنند و با تعيين نمايندگان و كارگزاران در مناطق مختلف و جمع آورى خمس، زكات، نذور و هدايا و تحويل آن به امام، پاسخ های امام به سؤالات و مشكلات فقهى و عقيدتى و سیاسی شيعيان را، به ایشان برسانند.

ایشان با وجود همه فشارها و كنترل های حكومت عباسى، يك سلسله فعاليت هاى سياسى، اجتماعى و علمی انجام ‏ داده اند. مانند؛ تبيين انديشه صحيح اسلامى در دفاع از آيين اسلام و ردّ اشكال ها و شبهات، ايجاد شبكه ارتباطى با شيعيان مناطق مختلف از طريق تعیین نمايندگان، فعاليت هاى سرّى سياسى، حمايت و پشتيبانى مالى از شيعيان به ويژه ياران خاص، تقويت و توجیه عناصر مهم شيعه در برابر مشكلات، استفاده گسترده از آگاهى غيبى براى جلب منكران امامت و دلگرمى شيعيان و بالاخره آماده سازى شيعيان براى دوران غيبت.