امام کاظم(ع) در استدلال بر حرمت خمر فرمودند: خداوند در آیه 33 سوره اعراف می فرماید: «بگو پروردگار من، تنها كارهاى زشت، چه آشكار و چه پنهان و نيز «اِثْم» و ستم به ناحق را حرام نموده است» و در آیه 219 سوره بقره، منظور از «اِثْم» را بیان می فرماید: «از تو از شراب و قمار مى پرسند، بگو در آن «اثم كبير» و سودهايى براى مردم هست و گناهش از سودش بزرگتر است».
حضرت عباس(ع) در شب عاشورا به بنی هاشم فرمودند: این اصحاب با امام(ع) پیوند خویشاوندى ندارند و بار سنگین را جز صاحبانش بر نمى دارند. هنگامى که سپیده صبح آشکار شد اوّلین کسى که به میدان نبرد مى شتابد، شمایید. ما باید پیش از آنان کشته شویم تا مردم نگویند: اصحاب خود را پیش انداختند و چون آنان کشته شدند، خود با شمشیرهایشان ساعت به ساعت مرگ را به تأخیر انداختند.
قال الصادق (عليه السلام) :
إِنَّ ضَيْفَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ رَجُلٌ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ فَهُوَ ضَيْفُ اللَّهِ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ.
مردى که حج يا عمره انجام دهد ميهمان خدا است و تا زمانى که به منزل خود بازگردد در اين ميهمانى قرار دارد
وسائل الشيعه: 14/586