محدثان 3 مطلب

دیدگاه مفسران و محدثان درباره معناى واژه مولا

دیدگاه مفسران و محدثان درباره معناى واژه مولا چیست؟

واژه مولی در لغت به معنای شایسته تر و سزاوارتر است. درباره آیه 15 سوره حدید که اين واژه در آن به کار رفته، گروهی از مفسرین مثل ابن عباس، فراء، شیبانی، طبری، تفتازانی و... آن را فقط به معنای شایسته تر و گروهی مثل ثعلبی،  زمخشری، بیضاوی و... معنای شایسته تر بودن را یکی از معانی آن دانسته اند. البته آیات دیگری نیز در سوره های بقره و آل عمران و توبه نیز وجود دارند که در آنها این کلمه به معنای سزاوارتر به امر، مورد نظر بوده است.

نیاز خلفای ستمگر به وجود علمای درباری

خلفای ستمگر چه نیازی به علمای درباری داشتند؟

خلفاى ستمگر، براى آنكه بتوانند بر مردمى كه معتقد به اسلام بودند حكومت كنند، چاره ‏اى نداشتند جز اينكه اعتقاد قلبى مردم را نسبت به مشروعيت آنچه انجام مى ‏دادند، جلب كنند و این کار را با جذب محدثان و علماى دينى به دربار خود انجام می دادند.

تحلیل شیخ سلیمان بلخی قندوزی، پیرامون روایات خلفای دوازده گانه

شیخ سلیمان بلخی قندوزی پیرامون احادیث خلفای دوازده گانه چه می گوید؟

از احادیث و روایاتی که محدثان سنى و شیعه نقل کرده‏ اند به روشنى استفاده مى‏ شود که پیامبر(ص) از دوازده جانشین خود خبر داده و فرموده: عزت اسلام به این دوازده جانشین بستگى دارد. مفسران احادیث اهل سنت در معرفى این دوازده جانشین با سردرگمى عجیبى روبرو شده اند. در این میان، تنها گروهى که مى‏ تواند به تصدیق دوست و دشمن مصداق واقعى این دوازده خلیفه باشد، همان دوازده پیشواى معصوم شیعیان است؛ همان گونه که شیخ سلیمان بلخی قندوزی ـ یکى از دانشمندان اهل سنت ـ نیز به آن اعتراف می کند. 

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الباقر عليه السّلام :

بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.

بحارالانوار، ج 44، ص 258