صاحب «يقين» علامت هايي دارد؛ اول اینکه در امورات خود به غير رب الارباب توجه ندارد. دوم؛ درباره عبادت پروردگار خود در خفا و آشكار كوتاهى نمي كند و اوامر او را انجام و از نواهى اجتناب مى كند. سوم اين كه اين گونه افراد مستجاب الدعوة و صاحب كرامات اند. پيامبر اكرم(ص) درباره عيسى بن مريم(ع) فرمودند: «اگر يقين او بيشتر بود، نه تنها روي آب، بلكه بر روى هوا نيز راه مى رفت».
امام رضا(ع) در جواب شخصی که سنّ حضرت جواد(ع) را برای امامت كم شمرد، فرمودند: خداوند عيسى بن مريم را در سنّى كمتر از سن ابو جعفر، رسول و پيامبر و صاحب شريعت تازه قرار داد. امام جواد(ع) نیز مسأله امامت خود در کودکی را به نبوت حضرت یحیی و یوسف و موسی(ع) تشبیه کرده اند.
قال الصادق (عليه السلام) :
إِنَّ ضَيْفَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ رَجُلٌ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ فَهُوَ ضَيْفُ اللَّهِ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ.
مردى که حج يا عمره انجام دهد ميهمان خدا است و تا زمانى که به منزل خود بازگردد در اين ميهمانى قرار دارد
وسائل الشيعه: 14/586