دوری از «جاه طلبی» با اعمال ناصحیح

آیا انسان برای دوری از جاه طلبی می تواند به اعمال خلاف شرع متوسل شود؟

بسیاری از مدعیان عرفان، برای شکستن حب جاه، به کارهایی روی می آورند که با معیارهای عقل و شرع سازگار نیست، مانند خوردن نوشیدنی حلال، در ظرفى كه آن را همانند مشروبات الكلى نشان مى دهد. از نظر اسلامی، اين كارها در مواردی حرام مسلّم و در مواردى مكروه است و کسی مجاز نیست با ارتكاب اين اعمال زشت خود را بدنام كند و از چشم مردم بيندازد، زیرا از منظر اسلام همان گونه كه سوء ظن به انسان ها ممنوع است، ايجاد عوامل سوء ظن نيز مجاز نيست. ضمن اینکه برای شکستن حب جاه، شیوه های موافق عقل و شرع وجود دارد.

علل و انگیزه های «جاه طلبی»

«جاه طلبی» از چه عوامل و انگیزه هایی سرچشمه می گیرد؟

جاه و مقام مورد توجه افراد زیادی است، به طورى كه مى توان گفت كمتر كسى است كه از حب جاه، هر چند کم و سطحی خالى باشد؛ زیرا مقام و منزلت سبب افزايش ثروت، رسيدن به آرزوها و افزون بر آن، سبب تواضع مردم می شود. علاوه بر این دلایل صفات رذیله ای مثل: خودپسندی، عقده حقارت، حسادت، کینه توزی و ... از انگیزه های جاه طلبى محسوب می شوند؛ زیرا این افراد بدین وسیله سعی می کنند خود را راضی نگه دارند یا شکستهای درونی خود را جبران نمایند.

کتب اربعه

معرفی کتب «اربعه»

کتب اربعه حدیثی به مجموعه کتاب‌های چهار گانه ای اطلاق می شود که مهمترین منابع استنباط فقها و مجتهدان در مذهب شیعه‌ی اثنی عشری است. این کتابها عبارتند از: 1- الکافی که توسط  مرحوم کلینی تالیف شده است. 2- من لا یحضره الفقیه که توسط  شیخ صدوق  تالیف شده است. 3-تهذیب الاحکام که توسط شیخ طوسی تالیف شده است. 4- الاستبصار فیما اختلف من الاخبار؛ این کتاب نیز توسط شیخ طوسی  تالیف شده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال علي (عليه السلام):

اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.

حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.

وسائل الشيعه: 4/116