هر کس سوره تین را بخواند، خداوند دو نعمت را مادامى که در دنیا است به او مى بخشد: سلامت و یقین، و هنگامى که از دنیا برود، به تعداد تمام کسانى که این سوره را خوانده اند، ثواب یک روز روزه، به عنوان پاداش به او مى بخشد.

سوره تین، در حقیقت بر محور آفرینش زیباى انسان، و مراحل تکامل، و انحطاط او دور مى زند، و این مطلب با سوگندهاى پر معنائى در آغاز سوره شروع شده و بعد از شمردن عوامل پیروزى و نجات انسان، سرانجام، با تأکید بر مسأله معاد و حاکمیت مطلقه خداوند، پایان مى گیرد.

طبق ظاهر آيه «و التین و الزیتون»، دو ميوه معروف انجیر و زیتون است، اما با توجه به سوگندهاى بعد مناسب است که به معنای دو كوه يا دو مركز مقدس و مورد احترام باشد و منظوردو کوهى است که شهر دمشق و بیت المقدس بر آنها قرار گرفته؛ چرا که این دو محل، سرزمین قیام بسیارى از انبیاء و پیامبران بزرگ خدا است. برخی گفته اند: تین مدینه و زیتون بیت المقدس است.