هر کس در روز یا شب، سوره علق را بخواند، و در همان شب یا روز بمیرد، شهید از دنیا رفته است و خداوند او را شهید مبعوث مى کند و در صف شهیدان جاى مى دهد، و در قیامت همچون کسى است که با شمشیر در راه خدا همراه پیامبر خدا(ص) جهاد کرده است.

سوره علق اولین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. خداوند در آغاز سوره به پیغمبر اکرم(ص) دستور تلاوت مى دهد؛ آن گاه، از آفرینش انسان  و تکامل او سخن می گوید؛ سپس از انسان هاى ناسپاسى که على رغم این همه موهبت و اکرام الهى، راه طغیان را پیش مى گیرند، سخن به میان مى آورد و سرانجام، به مجازات دردناک کسانى که مانع هدایت مردم و اعمال نیک اند، اشاره مى کند و سوره را با دستور «سجده» و «تقرب» به درگاه پروردگار پایان مى دهد.

پیامبر(ص) به کوه حرا رفته بود، جبرئیل گفت: اى محمّد بخوان. پیامبر(ص) فرمود: من قرائت کننده نیستم. جبرئیل بار دیگر گفت: بخوان ... در سومین بار گفت: «اقراء باسم ربّک الّذی...» و آیات فوق نازل شد. پس از آن پیامبر(ص) به خانه برگشت و به خدیجه فرمود: هنگام تنهایی، ندائى مى شنوم.