نقل شده که پیامبر(ص) یهود را بخاطر اینکه قبور پیامبرانشان را مسجد قرار دادند لعن فرمود. درحالیکه این با تاریخ یهود هماهنگ نیست. روش آنان کشتن و تبعید و آزار پیامبران بوده و قرآن گواه این مطلب است. ضمنا از آنجا که آنها بخاطر شرک در آیات و روایات بدترین انسان ها معرفی شده اند، در حدیث احتمالات دیگرى می رود مانند: قبله قرار دادن قبرها، سجده بر قبرها و... از طرفی خداوند به حاجیان فرمان داده که «مقام ابراهیم» را محلّ نماز قرار دهند و نماز کنار قبور پیامبران، همچون نماز کنار مقام ابراهیم است.

معاويه، ضحّاك بن قيس فهرى را با سه يا چهار هزار نفر نيروى زبده، روانه  اطراف كوفه کرد و به او گفت: بر باديه نشينانی كه  در اطاعت على(ع) هستند شبيخون بزن و از شهری به شهر دیگر حرکت کن و مبادا با سپاهى كه به سوى تو فرستاده مى شود، نبرد کنی. ضحّاك با چپاول اموال و کشتن باديه نشينان، به ثعلبيه رسيد، سربازانش در راه حج اموال حاجيان را غارت کردند و در قُطقُطانه، عمرو بن عميس بن مسعود برادر زاده عبد الله بن مسعود صحابى پیامبر(ص) و همراهانش را كشتند.

در حجة الوداع، جمعيت بسيار حاجيان به همراه پیامبر(ص) به سرزمين غدير خم رسيدند. پيامبر(ص) که مأمور ابلاغ پيام مهمي بود، علی رغم گرمای شدید هوا، دستور دادند حاجيان پيش افتاده برگشته و منتظر عقب افتادگان شوند. بعد منبری از جهاز شتران برای پيامبر(ص) فراهم شد و ايشان بعد از حمد و ثنای الهی از دو نعمت گران قدر، قرآن و عترت برای امت گفتند و سپس علي(ع) را بعنوان رهبر و جانشين بعد از خود معرفی نمودند. بعد اصحاب از جمله عمر و ابوبکر اين منصب الهی را به علی(ع) تبريک گفتند.